De pastoor van Via Selvanesco: "Die kinderen komen uit een bubbel van onzichtbare mensen."

Maar welk Roma-kamp? Wat voor verenigingen, welke projecten, welke sociale interventies? Dit is een " bubbel van onzichtbare mensen: die zou gewoon niet moeten bestaan ". Dit zijn de woorden van Don Paolo Steffano, een priester die de buitenwijken omarmt en al jaren vier parochies leidt in Gratosoglio , de Milanese wijk waar afgelopen maandag het ongeluk plaatsvond waarbij een 71-jarige vrouw om het leven kwam . Het is hier, in deze dichtbevolkte en arbeiderswijk aan de zuidrand van de Lombardische hoofdstad, dat "ongeveer zes maanden geleden caravans en gezinnen begonnen te verschijnen: eerst de een, toen de ander. En in de straten, op de pleinen, voor de parochies en supermarkten, waren groepen kinderen en jongeren bezig met allerlei kattenkwaad...", vertelt hij ons.

Geen Roma-kamp dus?

Nee, een andere situatie, volledig uit de hand gelopen. Vervallen gebouwen, zonder enige voorzieningen, vermenigvuldigen zich dag na dag. Als ik een foto maak en die naar een vriend stuur en zeg dat ik in Oekraïne ben, zullen ze het niet moeilijk vinden om het te geloven. De kinderen staan niet ingeschreven bij de burgerlijke stand, ze gaan uiteraard niet naar school en in tegenstelling tot de Roma-kampen nemen ze niet deel aan projecten of ontvangen ze geen enkele vorm van ondersteuning. Kortom, het is alsof ze niet bestaan. Dit is een bubbel van onzichtbare mensen, die nu is gebarsten na deze ongelooflijke tragedie : vier kinderen die in een auto rijden en een vrouw aanrijden en doden! Als het de volgende dag was gebeurd, was het een bloedbad geweest, want daar is op dinsdag een markt. Ik vraag me af hoe het zover heeft kunnen komen...

En wat is jouw antwoord?

Er is geen antwoord, want dit zou niet mogelijk moeten zijn: alle wetten zeggen dat een dergelijke situatie niet kan bestaan. We mogen deze situatie niet verwarren met die van de Roma, die ook haar eigen uitdagingen kent. Hier kunnen we geen rekening houden met mogelijke interventies, projecten of diensten : de instellingen moeten, met inachtneming van de openbare orde, ervoor zorgen dat dergelijke nederzettingen niet ontstaan.

In welke context bevindt zich deze ‘bubbel’?

In een hoogbouwwijk grenzend aan graanvelden. Er zijn smalle onverharde wegen, een zeldzaamheid in Milaan! En langs deze straten, maanden geleden, stond de eerste camper geparkeerd in een ravijn, al snel gevolgd door de andere. Het is een goed verborgen nederzetting; het is niet makkelijk te zien, maar je komt de gezinnen, en vooral de kinderen, in de straten van de buurt gemakkelijk tegen. En het zijn allemaal – ik herhaal – ongeregistreerde kinderen: we weten maar al te goed wat dit betekent. Vaak betekent het uitbuiting, soms mensenhandel, altijd illegaliteit en verlating. Ongeregistreerde kinderen verdwijnen gemakkelijk...

Welke interventies zouden er volgens u moeten worden geïmplementeerd?

Interventies zijn mogelijk en bestaan in de Roma-kampen, maar hier niet: we moeten simpelweg voorkomen en voorkomen dat deze situaties ontstaan. Net zoals een Duitse toerist zijn camper niet op het plein kan parkeren en daar kan slapen, kunnen deze caravans zich hier niet vestigen.

Zegt u dat er geen sociale interventie mogelijk is?

Ja, ik vind de controverse rond verenigingen en parochies uitbuitend, omdat ze min of meer effectief aanwezig zijn in contexten waar dat mogelijk is: herkenbare contexten, bestaande, zeg maar. Maar hier is de situatie anders, en is sociale interventie niet mogelijk: institutionele interventie is nodig . De politie is er en doet haar werk, ze zijn er altijd, en ik kom ze vaak tegen als ik door de buurt loop: maar we moeten ingrijpen voordat deze bubbels ontstaan: er vervolgens inbreken is echt heel ingewikkeld.

Wat is uw aantrekkingskracht (ook voor de informatiewereld) na wat er is gebeurd?

Allereerst, wat betreft informatie, hoop ik dat wat er altijd in dit soort gevallen gebeurt, zich niet opnieuw voordoet: alle aandacht en veel gepraat na de tragedie, en dan weer duisternis en stilte. Ik vraag de instellingen simpelweg om de wet te handhaven en situaties als deze, die helaas wijdverspreider zijn dan we denken, niet te laten ontstaan . Mijn oproep is dat wat er is gebeurd een gelegenheid wordt om na te denken over een intelligent beleid voor de buitenwijken , met adequate en effectieve investeringen die structureel activiteiten, docenten en kansen financieren . Vijfduizend euro per jaar uitgegeven aan sporadische activiteiten is nutteloos als onze sportclubs allemaal in grote problemen verkeren. Meer middelen investeren in de buitenwijken betekent besparen op de veel hogere maatschappelijke kosten die ontstaan wanneer effectieve interventies ontbreken. Maatschappelijk werk werpt door de jaren heen ongelooflijk veel vruchten af, maar er zijn voldoende middelen nodig. Ik herhaal: we hebben een intelligent beleid voor de buitenwijken nodig.

Op de foto van La Presse, het Roma-kamp aan de Via Selvanesco in Milaan

Trefwoorden:
• Milaan
• Minderjarigen
• Non-profit
• buitenwijken